Sunday, June 26, 2011

(१४७) आला आला वारा (१) ........................पावसाच्या धारांसंगे
******आला आला वारा (२).........................वादळ



खालची डावीकडची कविता एका मान्यवर कवींची आहे. उजवीकडे त्या कवितेचे एक वेषांतरित रूप आहे. शब्दांच्या खेळातून निर्माण होणार्‍या मनोरंजनापलिकडे त्या वेषांतरित रूपाचा कोणताही हेतू नाही!


तुमच्या कंप्युटरवर दोन्ही कवितांच्या ओळी सुसंगत रितींनी दिसल्या नाहीत तर तुमच्या keyboardवरची “Ctrl” आणि “- ” किंवा “Ctrl” आणि “+ ” ही दोन बटणे एकाच वेळी दाबून अक्षरांचा आकार –font size– पुरेसा लहान किंवा मोठा केला असता त्या सुसंगत रितींनी दिसतील. त्या सुसंगत रितींनी दिसणे बरेच इष्ट आहे.



आला आला वारा पावसाच्या धारांसंगे



आला आला वारा, संगे पावसाच्या धारा
पाठवणी करा, सया निघाल्या सासुरा

नव्या नवतीचं बाई, लकाकतं रुप
माखलं गं ऊनं, जनू हळदीचा लेप
ओठी हासू, पापणीत आसवांचा झरा

आजवरी यांना किती जपलं, जपलं
काळजाचं पानी किती शिपलं, शिपलं
चेतवून प्राण यांना, दिला गं उबारा

येगळी माती आता ग येगळी दुनिया
आभाळीची माया काय करील किमया
फु्लंल बाई पावसानं मुलुख ग सारा

कवी : सुधीर मोघे
चित्रपट : हा खेळ सावल्यांचा (१९७६)

पावसाच्या धारांसंगे आला सुसाट वारा
छतरी गेली उलटुनि, उडु लागी सैरावैरा

भक्कम हुती माजी छ्तरी, दिमाखाचं रूप
काळंभोर तिचं कापड, जनू अमुशेची रात
नका हासू, डोळी माज्या आसवांच्या धारा

आजवरी तिला किती जपलं, जपलं
जोखाईचं तीरथ तिच्यावर शिपलं
मोडुन आज पर तिनं केला गं घोटाला

येगळी छतरी आता ग येगळी दुनिया
हाये माजी खातरी करील ती किमया
होअल फिदा तिच्यावर मुलुख ग सारा





आला आला वारा वादळ



आला आला वारा, संगे पावसाच्या धारा
पाठवणी करा, सया निघाल्या सासुरा

नव्या नवतीचं बाई, लकाकतं रुप
माखलं गं ऊनं, जनू हळदीचा लेप
ओठी हासू, पापणीत आसवांचा झरा

आजवरी यांना किती जपलं, जपलं
काळजाचं पाणी किती शिपलं, शिपलं
चेतवून प्राण यांना, दिला गं उबारा

येगळी माती आता ग येगळी दुनिया
आभाळीची माया काय करील किमया
फु्लंल बाई पावसानं मुलुख ग सारा

कवी : सुधीर मोघे
चित्रपट : हा खेळ सावल्यांचा (१९७६)

आला सुसाट वारा, संगे पावसाचा मारा
असे असूनही बाया निघाल्या बाजारा

दिसे बिजलीमाईचं लखाखतं रूप
गमला हा जणू वरुणाचा शाप
अंगी आणी शहारा, जीव करा घाबरा

जाण्यापूर्वी त्यांना कितीपरी सांगितलं -
पावसाचं पाणी किती भयंकर होईल
चेतवून प्राण त्यांना, दिला गं इशारा

सगळीकडं झाला चिखल घोट्याइतुका
आभाळीची किमया करी पार विचका
हैराण होई वादळानं मुलुखचि सारा


No comments:

Post a Comment