खालची डावीकडची कविता एका मान्यवर कवींची आहे. उजवीकडे त्या कवितेचे एक वेषांतरित रूप आहे. शब्दांच्या खेळातून निर्माण होणार्‍या मनोरंजनापलिकडे त्या वेषांतरित रूपाचा कोणताही हेतू नाही!
तुमच्या कंप्युटरवर दोन्ही कवितांच्या ओळी सुसंगत रितींनी दिसल्या नाहीत तर तुमच्या keyboardवरची “Ctrl” आणि “- ” किंवा “Ctrl” आणि “+ ” ही दोन बटणे एकाच वेळी दाबून अक्षरांचा आकार –font size– पुरेसा लहान किंवा मोठा केला असता त्या सुसंगत रितींनी दिसतील. त्या सुसंगत रितींनी दिसणे बरेच इष्ट आहे.
| अजून आठवे | एक अतिक्लेशदायक अनुभव |
|---|---|
अजून आठवे ती रात पावसाळी मने धुंद वेडी भिजून चिंब झाली जरा स्पर्श होता सुटे कंप हाती नको बंद आता अशा धुंद राती लाज लाजुनी का आज दूर गेली मिटून घेतले तू पंख पापण्यांचे तरी त्यात वेडे स्वप्न मीलनाचे नको हा दुरावा अशा रम्य वेळी कवी : मधुसूदन कालेलकर |
अजून आठवे ती रात पावसाळी विधिलिखित होते माझ्या कपाळी कधी स्मरण होता सुटे कंप हाती न बंद होता येती भयप्रद स्मृती झोप उडुनी आजही दूर गेली मिटून घेतले मी पंख पापण्यांचे परी आत चाले चलच्चित्रण भुतांचे न मिळे विसावा अशा दुष्ट वेळी |
No comments:
Post a Comment